Tasbih (Arapça: تسبيح, Tasbīḥ), İslam'da tanrının yüceltilmesini içeren bir DHIKR şeklidir (سبحان ٱلله, "YÜKSELDİ" anlamına gelir). Sıklıkla saymayı takip etmek için sağ elin falanlarını veya bir Misbaha'yı kullanarak belirli sayıda tekrarlanır. [1]
Etimoloji
Tasbeeh terimi, Sīn'in Arapça kökününe dayanıyor. Bā'-ḥā' (س-ب-ح). YAZILIM GRORIFY İÇİN YAZILAN KURULUMUN ANLAMI. 'Tasbeeh', kanonik formun ilk üçte biri (aşağıya bakınız), TASBEEH'in ilk üçte birinin ilk kelimesi olan Subhan'dan düzensiz bir türevdir. Kelime kelimenin tam anlamıyla, "hızlıca seyahat etmek" ve bir isim olarak, "görevler" veya "meslek" olarak ifade eder. Bununla birlikte, adanmışlık bağlamında, TASBIH, Kuran'da sık sık, "Tanrı'nın (Tanrı'nın (PolyTheists) kendisine (PolyTheists) özniteliğine sahip oldukları şeyden yoksun" anlamına gelir. Tawba: 31, el-zumar: 67 ve ark.). Bu edat olmadan, "Glory tanrıya olması" gibi bir şey demektir.
Yorumlama
İfade "Tanrı'ya Glory Olmak" anlamına gelir, ancak daha önemli bir çeviridir, "Tanrı [her şey] yukarıda". Subḥn (سبحان) kelimesinin kökü SABAḥA (سبح "kelimesinden türetilmiştir (سبح," yukarıda olmak "), Tanrı'nın herhangi bir kusur ya da yanlış açıklamaların üstünde olduğu anlamına gelir.
Genellikle cümleyi Tanrı'nın toplam mükemmelliği için övgüyle çağrışı, herhangi bir antropomorfik elemanın veya Tanrı'yı olan herhangi bir antropomorfik elemanın veya derneğin reddedilmesini veya hataların veya hataların herhangi birinin kendisine atıfta bulunması anlamına gelir. Böylece, Tanrı'nın aşkınlığına (تنزيه, Tanzīh) tanıklık görevi görür. [2]
Örneğin, Kuran, Subḥna Llāhi'ammā Yaṣifūn ("Tanrı'nın üstünde oldukları") [3] ve Subḥāna Llāhi'ammā Yušrikūn ("Tanrı, onunla ilişkilendirdikleri"). [4]
Sahih Bukhari, VBN 5, 57, 50'nin hadislerinde belirtildi. [5]
İngilizce dilinde bu cümle için kesin bir meslektaş yoktur, böylece yukarıdaki anlamlar, bu kelimenin anlamını tutar.
Kullanımı
İslami dua (Salat), takviye (DUA), camide bir vaaz (khutba) sırasında ve genellikle gün boyunca. Bazen şok veya şaşkınlığı ifade etmek için kullanılır.
Müslümanlar, dua ettikten sonra 33 kez ve gün boyunca cümleyi söylemeye teşvik edilir. Muhammed, Müslümanların, Tanrı'nın Müslümanları sürekli söylemesini sevdiklerinin dört kişiden biri olduğunu öğretti. [
Hadis
Hammadde Muhammed'in bir hadisliği:
Abu Huraira tarafından anlatıldı: Bazı fakir insanlar geldi Peygamber'e ve "Zengin insanlar daha yüksek notlar alacaklar ve kalıcı bir zevk alacaklar ve bizim gibi ve bizim gibi ve bizim gibi dua ediyorlar. Hac ve 'Umra'yı ve Allah'ta mücadele ettikleri daha fazla para var. Sebep ve sadaka ver. " Peygamber dedi ki, "Size, seni aşmış olanları yakaladıysan, seni terk edersin? Kimse seni azaltacaklardı ve yapacak olanlar dışında yaşadığın insanlardan daha iyi olurdu. Aynısı. "Alhamdu-LAH", "Alhamdu-Lillah" ve "Alhamu Akbar", her bir (zorunlu) duadan sonra üç kez otuz otuz kez. " Biz farklıyız ve bazılarımız, otuz üç kez otuz üç kez "Alhhamdu LAH" ve "Alhamu Lillah" diyerek "alhamu akbar" demiştik. "Söyledi," Subhan-Al-lah "ve" Alhamdu Lillah "ve" Alhamu Akbar "diyen Hz. Üç kez bir araya geldi." (Kitap # 12, Hadis # 804)
Dhikr, öğretildiği gibi yapılması gerektiğine inanan Müslümanlara büyük önem taşımaktadır. [1]
9Apps 4.9
