Tasbih (Arabic: تسبيح, Tasbīḥ) ay isang anyo ng Dhikr na nagsasangkot ng pagkaluwalhati sa Diyos sa Islam sa pamamagitan ng pagsasabi ng Subḥānallāh (سبحان ٱلله, ibig sabihin "niluwalhati ay Diyos"). Ito ay madalas na paulit-ulit ng isang tiyak na bilang ng beses, gamit ang alinman sa mga phalanges ng kanang kamay o isang misbaha upang subaybayan ang pagbibilang. [1]
Etymology
Ang salitang Tasbeeh ay batay sa Arabic root ng sīn- Bā'-ḥā '(س-ب-ح). Ang kahulugan ng salitang ugat kapag nakasulat ay nangangahulugang luwalhatiin. Ang 'Tasbeeh' ay isang irregular derivation mula sa Subhan, na siyang unang salita ng constitutive na pangungusap ng unang ikatlong bahagi ng canonical form (tingnan sa ibaba) ng Tasbeeh. Ang salitang literal ay nangangahulugan, bilang isang pandiwa, "upang maglakbay nang mabilis" at, bilang pangngalan, "tungkulin" o "trabaho". Gayunpaman, sa debosyonal na konteksto, ang Tasbih ay tumutukoy sa Subhana Allah, na kadalasang ginagamit sa Qur'an sa preposition'an (عن), ibig sabihin "ang Diyos ay wala [sa kung ano sila (polytheists) ay nagpapahiwatig sa kanya]" (Al- Tawba: 31, Al-Zumar: 67 et al.). Kung wala ang pang-ukol na ito, nangangahulugan ito ng isang bagay na tulad ng "kaluwalhatian sa Diyos."
Interpretasyon
Ang parirala ay isinasalin sa "kaluwalhatian sa Diyos" ngunit ang isang mas literal na pagsasalin ay, "ang Diyos ay higit sa [lahat ng bagay]". Ang ugat ng salitang subḥān (سبحان) ay nagmula sa salitang sabaḥa (سبح, "upang maging sa itaas"), na nagbibigay ng pariralang isang kahulugan na ang Diyos ay higit sa anumang di-kasakdalan o maling paglalarawan.
Ang parirala ay madalas Ang kahulugan ng pagpuri sa Diyos para sa kanyang ganap na kasakdalan, nagpapahiwatig ng pagtanggi ng anumang anthropomorphic elemento o asosasyon sa Diyos, o anumang pagpapalagay ng mga pagkakamali o mga pagkakamali sa kanya. Kaya, ito ay nagsisilbing patotoo sa Transcendence ng Diyos (تنزيه, tanzīh). [2] llāhi'Ammā yušrikūn ("Ang Diyos ay higit sa lahat na iniuugnay nila sa kanya"). [4]
Ang parirala ay binabanggit sa mga hadith ng Sahih Bukhari, VBN 5, 57, 50. [5]
Walang eksaktong katumbas para sa pariralang ito sa wikang Ingles, kaya ang lahat ng kahulugan sa itaas ay pinagsama ang kahulugan ng salitang iyon.
Paggamit
Madalas din itong binanggit sa panahon ng Islamic Prayer (Salat), pamanhik (Dua), sa panahon ng isang sermon (Khutba) sa moske at karaniwang sa buong araw. Minsan ay ginagamit upang ipahayag ang pagkabigla o pagkamangha.
Mga Muslim ay hinihikayat din na sabihin ang pariralang 33 beses pagkatapos ng panalangin at sa buong araw. Itinuro ni Muhammad ang mga Muslim na ito ay isa sa apat na papuri na gusto ng Diyos na patuloy na sabihin ng mga Muslim. [
Hadith
Isang hadith ng Propeta Muhammad ang may kaugnayan:
Narrated by Abu Huraira: Ang ilang mga mahihirap na tao ay dumating Sa Propeta at sinabi, "Ang mga mayayamang tao ay makakakuha ng mas mataas na grado at magkakaroon ng permanenteng kasiyahan, at sila ay nananalangin tulad ng sa amin at mabilis na ginagawa namin. Mayroon silang mas maraming pera sa pamamagitan ng pagsasagawa ng Hajj at 'Umra, labanan at pakikibaka sa Allah's Maging sanhi at ibigay sa kawanggawa. " Sinabi ng Propeta, "Hindi ko sasabihin sa iyo ang isang bagay na kung ikaw ay kumilos na makakasama mo sa mga lumalampas sa iyo? Walang sinuman ang aabutin sa iyo, at magiging mas mabuti ka kaysa sa mga tao sa gitna mo maliban sa mga gagawin pareho. Sabihin ang "Sub-Han-al-Lah", "Alhamdu-lillah" at "Allahu Akbar" tatlumpung tatlong beses bawat isa pagkatapos ng bawat (sapilitan) panalangin. " Kami ay naiiba, at sinabi sa amin na dapat nating sabihin ang "Subhan-al-Lah" tatlumpung beses at "Alhamdu Lillah" tatlumpu't tatlong beses at "Allahu Akbar" tatlumpung apat na beses. Nagpunta ako sa Propeta, na nagsabi: "Sabihin," Subhan-al-Lah "at" Alhamdu Lillah "at" Allahu Akbar "lahat ng magkasama para sa tatlumpu't tatlong beses." (Book # 12, Hadith # 804)
Dhikr ay napakahalaga sa mga Muslim na naniniwala na dapat itong gawin gaya ng itinuro. [1]
9Apps 4.9
